Książki

Złośnica

Chmielewska jest rewelacyjna - wychowałam sie na niej - "nawiedzony dom", "skarby"-mistrzostwo świata Twisted

jej "dorosłych" książek jeszcze nie miałam okazji czytać - ale moja rodzina absolutnie zakochana jest w jej autobiografii - w kilku tomach napisana - dzieciństwo , młodość itd

co do kultu kazika to jest też bardzo fajnie wydany Peace

Tomek_21_punk :]

złośnica może załżymy jej fanklub tutaj Peace

Złośnica

heh słuszna idea - wchodze w to Cool

Tomek_21_punk :]

a jaka jest twoja jej ulubiona książka bo dla mnie wygrywa lesio Peace

Łukasz

Ania

Przeczytałam już całą Sage, i trzeba przyznać że piter ma wiele racji,
Krew elfów i Czas pogardy moim zdaniem dorównują poprzednim opowiadaniom, jednak kolejne trzy tomy to już nie to samo... niestety. faktycznie wydaje się jakby były pisane na szybko, troszke "byle jak", Mimo to, cała saga bardzo mi sie podobała, po prostu ostatnie trzy tomy troche odstają od poprzednich, ale wciąż zasługują na pochwałę i są lepsze od Tolkiena Smile

Sandra

swojego czasu bardzo szalałam za sapkowskim, i zgadzam się, że jak dla mnie ostatnia czesc sagi była trochę naciągnana i przedłużana, ale mimo wszystko lubie sobie czasem wziąźć książki Sapka i poczytać ot tak, bez kolejności Wink

Tomek_21_punk :]

A ja przyznaje się nie lubie sapka wole tolkiena sobie poczytać

Morningrise

Tomek_21_punk :]

A ja już wielle razy ją czytałem i dalej tak samo wciąga

cookieMonster

Ja czytam nałogowo Jonathana Carrolla. Nie skończyłam czytać wszystkich jego książek, ale niewiele mi brakuje Wink

Poza Carrollem to bardzo podobała mi się książka Krzysztofa Czarnoły "Niosąca Radość".

Marcus

Ostatnio za namowa ktoregos z Popularnych Portali Internetowych postanowilem kupic ksiazke Chucka Palahniuka pt. "Fight Club". Jak postanowilem tak zrobilem, zrezygnowalem z pewnej dozy alkoholu ktora bym mial za taka kwote a nastepnie przeczytalem ksiazke dwa razy pod rzad.
Film zna raczej kazdy. Tyle ze film byl nakrecony na podstawie ksiazki, co juz powinno zachecac do jej przeczytania. Dwa dziela roznia sie detalami, pare scen zostalo w filmie zrealizowanych inaczej (na przyklad, to nie Tyler prowadzi samochod jadacy na zdezenie czolowe z ciezarowka). Ogolnie o ksiazce mozna powiedziec ze jest dokladnie tak samo poryta jak i film. A przy tym cholernie wciaga i czyta sie ja jednym tchem az do samego zakonczenia (ktore moim zdaniem Fincher w filmie zrobil lepiej).
Jednym slowem, polecam na Swieta Cool

Oczywiscie, kazdy kto widzial film ma juz na wstepie czytania rozwiazanie fabuly spalone, tylko ze warto ja przeczytac dla tych kilku innych "scen", jezyka (w filmie znalazlo sie pare fraz zywcem wycietych z ksiazki) i innego zakonczenia.

sanostol

a ile ta przyjemnosc kosztowala ?

Marcus

A_N_I_A

ostatnio wpadł mi w ręce dramat Masłowskiej "Dwóch Rumunów mówiących po polsku", ale szczerze powiedziawszy lekko się rozczarowałam, bo o ile "Wojna.." mnie zszokowała, "Paw królowej" był niejako potwierdzeniem jej stylu tak Rumuni wrażenia na mnie nie zrobili. Masłowska szokując przestala szokowac.

yarcio

Z pół roku temu była tu dyskusja o Sapkowskim, jak widzę Wink

. Ja właśnie czytam czas pogardy i szczerze mówiąc styl Sapkowskiego jest dość niepowtarzalny. Niektóre dialogi to istne majstersztyki, czytałem je po kilka razy wyłapując wszystkie możliwe smaczki i figury stylistyczne Smile

. Dobry sposób narracji sam w sobie moze wciągnąć.

Dość dawno jednak przeczytałem trylogię śląską sapka i to zrobiło na mnie duże wrażenie. Oddał czasy z dużą pieczołowitością, na dodatek udało mu się wpleść w realia średniowiecza ciekawą intrygę bardziej na gruncie personalnym i pewną dozę fantastyki, która wypada w tym wydaniu dosć naturalnie. Chociaż z tomu na tom wypada coraz słabiej moim zdaniem, to i tak warte jest to przeczytania, bo zapewnie multum dobrej zabawy. Może Sapkowski po prostu nie potrafi pisać dobrych zakończeń? :>

Ania

Sapkowski jest dla mnie absolutnym mistrzem fantasy, nawet na maturze ustnej opowiadałam o Wiedźminie i o Frodzie.
Świat sapka jest lepszy od tolkiena bo nie w nim podziału na dobro i zło, a u tolkiena są wyraźne granice, dlatego Frodo jest przewidywalny, a cały świat przez niego stworzony jest infantylny. Tolkien ma po prostu niesamowiyty talent prozatorski i poetycki zresztą również, dlatego też mi sie jego książki podobają, ale moim zdaniem do Sapkowskiego mu dużo brakuje Smile

dredzik

Pozwolę sobie się z tym nie zgodzić. Ale że o gustach się nie dyskutuje a ja już tyle razy jechałem po Sapkowskim, to mi się nie chce Smile

Ania

moje zdanie jest podobno dość kontrowersyjne, mój egzaminator jak tak zaczęłam mówić na ustnym polskim zrobił wielkie oczy i zaczął się kłócić Smile

ale o gustach się nie dyskutuje Kwadratowy

zuchu

Aż mnie ścisnęło od środka, kiedy przeczytałem na Onecie tą wiadomość, szczególnie, że miałem okazję osobiście poznać tego zdolnego, młodego człowieka, twórcę takich powieści jak między innymi "Osiem cztery":

"Jeden z najzdolniejszych pisarzy młodego pokolenia, Mirosław Nahacz, nie żyje. Ciało 23-letniego artysty znaleziono wczoraj w jego warszawskim mieszkaniu. Okoliczności śmierci autora bada policja. Pisarz najprawdopodobniej popełnił samobójstwo.

Mirosław Nahacz urodził się w 1984 roku w Gładyszowie w Beskidzie Niskim. "Mieszkam w takiej jednej kotlinie, obok jest rzeka, obok jest las, bo taki ze mnie romantyk. A jak jest kotlina, to muszą być i góry, a jak jest ładna pogoda, to widać Tatry" - pisał o sobie.

Studiował kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutował w wieku 18 lat, w 2003 roku, książką "Osiem cztery". Rok później wydał powieść "Bombel", a w październiku 2005 - "Bocian i Lola".

O jego debiucie prozatorskim Andrzej Stasiuk napisał: "Istnieje pewien oddzielny rodzaj prozy. Jego wyjątkowość polega mniej więcej na tym, że podczas lektury ma się wrażenie, że nie została napisana, ale ktoś komuś to podyktował. Po prostu czytając, słyszy się głos. Nie należy on wprawdzie do żadnej konkretnej osoby, ale jego brzmienie jest jak najbardziej żywe i niemal cielesne. Tak właśnie wygląda przypadek Mirosława Nahacza. Rzeczywistość nabrała ochoty na wypowiedź i w tym celu wybrała sobie Nahacza, a on zgodził się jej wysłuchać i zapisać. Tak, Szanowne Panie i Panowie, Mirosław Nahacz jest wybrańcem. Tutaj mam absolutną pewność."

Współpracował z wydawnictwem "Czarne" i z miesięcznikiem "Lampa". Był współautorem scenariusza do serialu "Egzamin z życia". W 2003 roku odebrał Nagrodę Fundacji Literackiej Natalii Gall i Ryszarda Pollaka.

Przed śmiercią pracował nad książką "Niezwykłe przygody Roberta Robura", której bohaterowie uzależniają się od serialu telewizyjnego "Wściekłość i wrzask", przez co tracą kontakt z otaczającą ich rzeczywistością."